Het Kuilterrein was een grote open mijnbouw, het zogenaamde Noordkamp. Voor 1439 was het de “Vieille Montagne”. Dit noordkamp was de meest productieve zinkmijn van de streek tot het in 1858 uitgeput was.

De Kelmisers mijnen, golden destijds tot de meest winstgevende galmeikuilen van Europa. Die mijn, die na de stopzetting van de exploitatie in het noordkamp weer met restbestanden van zinkerts opgevuld was (11%), werd dan voor de zinkoxideproductie geëxploiteerd tot op het einde. In de jaren 60 en 70 is de zogenaamde Kuil met alle mogelijke grondstoffen opgevuld om ten slotte tot een kermisplein hervormd te worden.